{"id":6992,"date":"2016-06-29T05:14:00","date_gmt":"2016-06-29T05:14:00","guid":{"rendered":"http:\/\/marywplecaku.pl\/2016\/06\/yogja-do-zwiedzania.html"},"modified":"2021-05-12T13:50:34","modified_gmt":"2021-05-12T13:50:34","slug":"yogja-do-zwiedzania","status":"publish","type":"post","link":"http:\/\/marywplecaku.pl\/2016\/06\/yogja-do-zwiedzania.html","title":{"rendered":"Yogja do zwiedzania"},"content":{"rendered":"
\n

Do Yogjakarty przyje\u017cd\u017ca si\u0119, aby zwiedzi\u0107 pobliskie \u015bwi\u0105tynie Prombanan i Borobudur. Samo miasto traktowane jest po mcoszemu. Po prawdzie, wybitnych atrakcji turystycznych tutaj nie ma. Jest to przede wszystkim miejsce przyjazne do mieszkania i poznania lokalnej kultury. Ale \u017ceby nie by\u0142o, opr\u00f3cz podgl\u0105dania ludzi kr\u0119cili\u015bmy si\u0119 tu i \u00f3wdzie. Oto nasz subiektywny przewodnik po miejscach, w kt\u00f3re zajrze\u0107 warto lub nie.<\/p>\n<\/div>\n

Zacznijmy od Malioboro<\/b>. Kiedy jakiemu\u015b Indonezyjczykowi wspomnie\u0107 o Yogji, zaraz wzdycha do Malioboro. Co to takiego? Ulica. Po prostu ulica. Ale rzeczywi\u015bcie nie jest zwyk\u0142\u0105 ulic\u0105 \u2014 jest zat\u0142oczona, ha\u0142a\u015bliwa, pe\u0142na ulicznych grajk\u00f3w, naganiaczy i sprzedawc\u00f3w podrabianych batik\u00f3w, otoczona centrami handlowymi (czy raczej halami targowymi). Tzn. g\u0142\u00f3wny deptak miasta. Przejechali\u015bmy ni\u0105 kilka razy na skuterze i nawet zatrzymywa\u0107 nam si\u0119 nie chcia\u0142o.<\/p>\n

<\/b>Kraton<\/b>. Prawd\u0119 m\u00f3wi\u0105c, szkoda czasu. To zaledwie ma\u0142y fragment pa\u0142acu su\u0142tana, kt\u00f3ry udost\u0119pniony zosta\u0142 do zwiedzania. I chyba ten ma\u0142o ciekawszy. Pawilony wype\u0142nione s\u0105 starymi woluminami, zdj\u0119ciami su\u0142ta\u0144skiej rodziny i manekinami ubranymi w regionalne stroje. W dodatku nie odbywaj\u0105 si\u0119 ju\u017c tutaj pokazy jawajskiego ta\u0144ca, dla kt\u00f3rych przybyli\u015bmy ju\u017c o 10.00. Nic nie przykuwa oka. W przeciwie\u0144stwie do Taman Sari.<\/p>\n

Taman Sari<\/strong> to su\u0142ta\u0144ski pa\u0142ac na wodzie. Malownicze miejsce, w kt\u00f3rym su\u0142tan odpoczywa\u0142 ze swoimi licznymi \u017conami. Oba kompleksy s\u0105 dosy\u0107 rozleg\u0142e, tworz\u0105 niemal miasto w mie\u015bcie. Tak jest obecnie, bo w czasach ich budowy znajdywa\u0142y si\u0119 raczej na uboczu miasta i otoczone by\u0142y tropikaln\u0105 zieleni\u0105. Dzisiaj otoczone s\u0105 domami mieszka\u0144c\u00f3w, kt\u00f3rzy robi\u0105 pranie, susz\u0105 bielizn\u0119, remontuj\u0105 podw\u00f3rka. Zabawnie to wygl\u0105da, kiedy maszeruj\u0105c ruinami pa\u0142acu ocieramy si\u0119 o sznur z susz\u0105cymi si\u0119 majtkami, za\u015b widok z pa\u0142acowego okna pada na zagracone podw\u00f3rko. Cho\u0107 miasto usi\u0142uje dzisiaj wtargn\u0105\u0107 do wodnego pa\u0142acu, nadal jest on wyj\u0105tkowym miejscem, z turkusowymi basenami, kamiennymi komnatami, wie\u017cami, ma\u0142ymi dziedzi\u0144cami. Jest tu te\u017c miejsce, kt\u00f3re zauroczy\u0142a nas szczeg\u00f3lnie \u2014 su\u0142ta\u0144ski podziemny meczet. Oddalony od samego pa\u0142acu dobrych 10 minut drogi. Bez przewodnika trudno do niego trafi\u0107, a nie wiedz\u0105c o jego istnieniu mo\u017cna go zwyczajnie przeoczy\u0107. Strome schody, d\u0142ugie korytarze, kamienne \u0142uki, ma\u0142e okienka przepuszczaj\u0105ce smugi \u015bwiat\u0142a. A pomi\u0119dzy wilgotnymi murami chowaj\u0105 si\u0119 m\u0142odzi Indonezyjczycy, flirtuj\u0105cy, \u015bmiej\u0105cy si\u0119, robi\u0105cy selfie.<\/p>\n

\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div><\/div>
<\/div><\/div>\n

Oba pa\u0142ace mieszcz\u0105 si\u0119 w murach starej Yogjakarty. Ten niewielki kwadrat miasta jest sam w sobie wyj\u0105tkowy. \u017bycie p\u0142ynie tutaj innym tokiem, ni\u017c za murami. Jest spokojniej, ciszej, przyja\u017aniej. W\u0142a\u015bnie tutaj proponujemy wam szuka\u0107 miejsca do zamieszkania. Znajdziecie tu sporo starych, urokliwych domk\u00f3w, udost\u0119pniaj\u0105cych pokoje. Do tego warungi, pijalne kawy, galerie sztuki, graffiti. No i Alun Alun Kidul<\/a>. <\/b>
\n<\/b><\/p>\n

\n
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div><\/div>
<\/div><\/div>\n<\/div>\n

Wayang Kulit, <\/b>to tradycyjny Indonezyjski teatr cieni. Na jego pokaz udali\u015bmy si\u0119 do muzeum Sonobudoyo (codziennie o 20.00). Aktorami s\u0105 tutaj lalki i to bardzo wyj\u0105tkowe. P\u0142askie postaci, o symbolicznym znaczeniu, wykonane bardzo misternie ze zwierz\u0119cej sk\u00f3ry, nast\u0119pnie malowane naturalnymi barwnikami. Jedna lalka to miesi\u0105c pracy artysty. Pojawiaj\u0105 si\u0119 na scenie, kt\u00f3r\u0105 jest o\u015bwietlony ekran, my za\u015b widzimy tylko ich cienie. Po drugiej stronie ekranu ukrywa si\u0119 mistrz ceremonii, kt\u00f3ry o\u017cywia bohater\u00f3w, za\u015b dooko\u0142a niego orkiestra oraz \u015bpiewaczki. Wszystko robi du\u017ce wra\u017cenie, zw\u0142aszcza muzyka towarzysz\u0105ca krzykliwym g\u0142osom lalek. Jednak nieznany j\u0119zyk, niezrozumia\u0142a historia i d\u0142ugie akty sprawiaj\u0105, \u017ce trudno wytrzyma\u0107 do ko\u0144ca tego dwugodzinnego spektaklu.<\/p>\n

\n
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div><\/div>
<\/div><\/div>\n<\/div>\n

Kotagede<\/b> to stara dzielnica Yogjakarty, s\u0142yn\u0105ca z wyrobu srebrnej bi\u017cuterii. Kilka razy zap\u0119dzali\u015bmy si\u0119 tutaj na skuterze, bo panuje tu wyj\u0105tkowy klimat. Ulice s\u0105 jakby w\u0119\u017csze, domy jakby mniejsze, wszystko skupione na ciasnej przestrzeni, ale pulsuj\u0105ce takim samym energicznym rytmem, jak reszta miasta. Sto\u0142uj\u0105c si\u0119 na lokalnym rynku wzbudzili\u015bmy nie lada sensacj\u0119. Obkupili\u015bmy si\u0119 z s\u0142odkie specja\u0142y, ale bi\u017cuteri\u0119 tylko podgl\u0105dali\u015bmy w sklepowych gablotach.<\/p>\n

\n
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div>
\"\"<\/figure><\/div><\/div>
<\/div><\/div>\n<\/div>\n
\n

Handel ptakami to mocno kontrowersyjny temat, dlatego wizyt\u0119 na Ptasim Bazarze<\/b> odk\u0142adali\u015bmy do samego ko\u0144ca. Ten w Yogjakarcie uchodzi za jeden z najwi\u0119kszych w regionie. Indonezyjczycy s\u0142yn\u0105 ze swojej mi\u0142o\u015bci do tych stworze\u0144. Maj\u0105 nawet takie powiedzenie „A man is considered to be a real man if he has a house, a wife, a horse, a dagger and a bird”. Urz\u0105dza si\u0119 tutaj konkursy ptasich \u015bpiew\u00f3w, wielkimi klatkami p<\/span>rzyozdabia si\u0119 domy. ptaki maj\u0105 przynosi\u0107 powodzenie, by\u0107 oznak\u0105 statusu (zale\u017cnie od tego, ile si\u0119 za ptaka zap\u0142aci\u0142o). Tymczasem nieszcz\u0119\u015bniki \u015bpiewaj\u0105 \u017ca\u0142o\u015bnie uwi\u0119zione w swych z\u0142otych klatkach lub uwi\u0105zane na sznurku. I \u017cal \u015bciska serce. Nie wspominaj\u0105c o drugiej stronie tej ptasiej mi\u0142o\u015bci \u2014 brutalne sposoby ich \u0142apania, nielegalny rynek, handel zagro\u017conymi gatunkami. Mimo to na bazar posz\u0142y\u015bmy. Ale kiedy zobaczy\u0142am, jak sprzedawca wyrzuca do kosza na \u015bmieci martwego nietoperza, kt\u00f3rego wyj\u0105\u0142 bez wzruszenia z klatki, po\u017ca\u0142owa\u0142am. <\/span><\/span><\/p>\n<\/div>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Do Yogjakarty przyje\u017cd\u017ca si\u0119, aby zwiedzi\u0107 pobliskie \u015bwi\u0105tynie Prombanan i Borobudur. Samo miasto traktowane jest po mcoszemu. Po prawdzie, wybitnych atrakcji turystycznych tutaj nie ma. Jest to przede wszystkim miejsce przyjazne do mieszkania i poznania…<\/div>\n","protected":false},"author":4,"featured_media":16228,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[1209,1489,1205],"tags":[1240,943,951,950,952],"_links":{"self":[{"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/6992"}],"collection":[{"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/4"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=6992"}],"version-history":[{"count":7,"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/6992\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":20718,"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/6992\/revisions\/20718"}],"wp:featuredmedia":[{"embeddable":true,"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media\/16228"}],"wp:attachment":[{"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=6992"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=6992"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"http:\/\/marywplecaku.pl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=6992"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}